25 września 2025
Problemy ze wzrokiem mogą znacząco obniżać jakość codziennego funkcjonowania, w tym utrudniać lub uniemożliwiać wykonywanie obowiązków zawodowych. W przypadku osób niezdolnych do pracy istotne jest wsparcie finansowe wypłacane przez organy systemu zabezpieczenia społecznego. Zastanawiasz się, jaka wada wzroku kwalifikuje do renty? Po przeczytaniu tego artykułu poznasz najważniejsze informacje.
Osoby, które ze względu na stan zdrowia nie są w stanie wykonywać dotychczasowej pracy zarobkowej lub jakiejkolwiek innej odpowiadającej ich kwalifikacjom i możliwościom, mogą ubiegać się o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Niezdolność taka może być:
Renta to świadczenie wypłacane najczęściej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) lub Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS), jeśli dana osoba jest rolnikiem. Warunkiem jej uzyskania jest m.in. określony staż pracy odpowiedni do wieku. Wyjątkiem są sytuacje, gdy Natomiast gdy niezdolność do pracy z powodu choroby powstała przed 18. rokiem życia lub w czasie późniejszej nauki (przed 25. rokiem życia), renta socjalna finansowana jest z budżetu państwa.
Świadczenie pieniężne może być przyznane na stałe, jeśli niezdolność do pracy zostanie uznana za trwałą. Z kolei przy pomyślnych rokowaniach udzielana jest renta okresowa. Inną opcją jest jeszcze renta szkoleniowa, przyznawana w celu przekwalifikowania zawodowego osoby, która z powodu stanu zdrowia nie może pracować w dotychczasowym zawodzie, ale może zmienić fach.
Wady wzroku są problemem stosunkowo powszechnym, dotyczącym populacji w każdym wieku. Do najczęstszych należą:
Chociaż wady takie mogą znacząco obniżać jakość codziennego funkcjonowania, to sama ich obecność nie kwalifikuje do renty. Większość problemów okulistycznych można skutecznie korygować odpowiednio dobranymi okularami, soczewkami kontaktowymi czy dzięki nowoczesnej korekcji laserowej.
Pod uwagę przy ustalaniu zasadności udzielenia renty brany jest przede wszystkim stopień upośledzenia wzroku i jego wpływ na zdolność do pracy. O rentę mogą się więc starać głównie osoby z wysokimi wadami refrakcji i innymi, poważnymi schorzeniami wzroku.
Podstawą do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy jest ślepota obuoczna, czyli całkowita utrata wzroku. Osoby z taką niepełnosprawnością mają oczywistą trudność w poruszaniu się, wykonywaniu większości codziennych czynności czy orientacji w przestrzeni.
A jaka wada wzroku kwalifikuje do renty zgodnie ze skalą Snellena? Może być to spadek ostrości widzenia po wyrównaniu wady wzroku szkłami korekcyjnymi poniżej poziomu umożliwiającego wykonywanie określonych czynności.
Najczęściej renta przyznawana jest w przypadku znacznego pogorszenia widzenia, całkowitej ślepoty i poważnych chorób narządu wzroku, uniemożliwiających pracę i samodzielne funkcjonowanie. Mowa o upośledzeniu narządu wzroku wskutek zaawansowania chorób, takich jak np.:
Warto zaznaczyć, że jeśli do uszkodzenia narządu wzroku doszło na skutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy, to nie jest wymagany warunek określonego w innych sytuacjach okresu składkowego i nieskładkowego.
Warto zaznaczyć, że renta z tytułu niezdolności do pracy nie jest tym samym, co orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Orzeczenie uprawnia do licznych przywilejów (np. krótszego czasu pracy), świadczeń (np. zasiłku rehabilitacyjnego) i ulg (np. zniżek w transporcie miejskim czy na sprzęty medyczne).
Z kolei renta, jak było wspomniane, przeznaczona jest dla osób częściowo lub całkowicie niezdolnych do pracy. Orzeczenie stopnia niepełnosprawności wydawane przez powiatowy lub miejski zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności może być podstawą do jej uzyskania, ale nie daje takiej gwarancji. Mając zaburzenia widzenia kwalifikujące do orzeczenia o niepełnosprawności i chcąc stać się rencistą, konieczne jest jeszcze uzyskanie orzeczenia niezdolności do pracy, wydanego przez orzecznika ZUS.
Co więcej, orzeczenie o niepełnosprawności lub odpowiednio – stopniu niepełnosprawności, nie jest wymagane podczas starania się o rentę. Liczy się nie diagnoza, a jej wpływ na aspekty zawodowe. To, jaka wada wzroku kwalifikuje do renty jest oceniane indywidualnie przez wspomnianego orzecznika.
Wyróżnia się trzy stopnie niepełnosprawności wzrokowej, określanej na podstawie ostrości wzroku i zakresu pola widzenia:
Aby uzyskać prawo do renty z tytułu wady wzroku, należy złożyć wypełniony formularz wniosku o rentę w oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwym do miejsca zamieszkania. Można zrobić to przez profil PUE, listownie lub osobiście. Do wniosku trzeba dołączyć:
W następnych krokach ZUS skieruje Cię do lekarza orzecznika. Upośledzenie funkcji narządu wzroku wymaga całościowej oceny dotyczącej zakresu obniżenia ostrości i pola widzenia. Lekarz weźmie pod uwagę rodzaj schorzenia oraz jego wpływu na stan narządu wzroku i zdolność do pracy. Decyzję podejmie na podstawie wyników badań, dokumentacji, wywiadu medycznego i rokowań. Istotne będą dla niego również Twoje kwalifikacje zawodowe i rodzaj wykonywanej dotychczas pracy.
Nie każdy problem z oczami kwalifikuje do przyznania renty. Świadczenie to udzielane jest, jeśli wrodzone lub nabyte wady narządu wzroku powodują częściową lub całkowitą niezdolność do pracy. Dotyczy to zaburzeń, których nie da się skutecznie leczyć dostępnymi metodami. Mowa m.in. o ślepocie, zaawansowanych wadach refrakcji, jaskrze, zwyrodnieniu plamki żółtej czy retinopatii cukrzycowej. Kluczowa do uzyskania renty jest ocena ZUS, uwzględniająca nie tylko rodzaj schorzenia, ale przede wszystkim jego wpływ na możliwość pełnienia obowiązków zawodowych.
Orzeczenie o niepełnosprawności i renta to dwa różne dokumenty. Pierwszy upoważnia do wsparcia socjalnego, natomiast renta jest przyznawana wyłącznie osobom, które w wyniku uszczerbku na zdrowiu, w tym poważnych wad wzroku, utraciły zdolność do pracy.
Podstawą do orzeczenia o niezdolności do pracy jest znaczący wpływ wady wzroku na możliwość wykonywania pracy zgodnej z kwalifikacjami. W przypadku ograniczeń – przyznana może być renta częściowa, a w sytuacjach zupełnej niezdolności do pracy – całkowita.
Optegra