Zaćma w klasyfikacji ICD-10 – co oznacza dla Pacjenta?

6 października 2025

W diagnostyce i dokumentacji medycznej każdej chorobie przypisywany jest unikalny kod. Ułatwia on komunikację między lekarzami. Jeśli Pacjent ma zaćmę, ICD-10 również jemu daje więcej szczegółowych informacji na temat jej rodzaju czy dostępu do refundowanych świadczeń. W tym artykule przybliżamy znacznie klasyfikacji tej choroby oczu.

Czym jest klasyfikacja ICD-10 i w jakim celu powstała?

ICD-10 (j. ang. International Statistical Classification and Related Health Problems, 10th Revision) to Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Jest ona opracowana i aktualizowana przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Na liście tej każda jednostka chorobowa ma przypisany unikatowy kod, dzięki któremu możliwe jest:

• jednoznaczne rozpoznanie schorzenia;
• ujednolicenie dokumentacji medycznej;
• usprawnienie procesów rozliczania świadczeń zdrowotnych;
• gromadzenie statystyk dotyczących częstości występowania chorób.

Nie tylko w przypadku zaćmy ICD-10 jest dużym ułatwieniem w formalnościach związanych z prowadzonym i planowanym leczeniem. Spis ten pozwala lekarzom, instytucjom medycznym i szpitalom porozumiewać się wspólnym językiem. Jeśli Pacjent przeszuka klasyfikację ICD-10, również dla siebie znajdzie wiele przydatnych informacji.

ICD-10 a lepsza komunikacja ze specjalistami i leczenie zaćmy

Omawiana choroba prowadzi do obniżenia ostrości wzroku lub nawet jego utraty w następstwie zmętnienia soczewki oka. Jednak objawy zaćmy mogą się różnić w zależności od jej rodzaju i etiologii. Dzięki znajomości ICD-10 Pacjent może uzyskać informację na temat swojej choroby.

Ponadto odpowiedni kod umożliwia lekarzowi wystawianie skierowania na zabieg usunięcia zaćmy w ramach NFZ lub przepisanie leków pomocniczych. Kodowanie chorób jest niezbędne w prowadzeniu kart Pacjenta, historii choroby czy do ubiegania się o świadczenia zdrowotne. Znając kod ICD-10 zaćmy Pacjent może również zgłaszać jej rodzaj w sposób zrozumiały dla innych specjalistów, np. decydując się na wszczepienie sztucznej soczewki w prywatnej klinice.

Znaczenie kodu ICD-10 w planowaniu operacji zaćmy i okresie pooperacyjnym

Dzięki precyzyjnemu kodowaniu wiadomo, z jakim typem zaćmy mamy do czynienia i jakie działania należy podjąć. Kod ICD-10 towarzyszy Pacjentowi od momentu postawienia diagnozy, poprzez okres rozwoju zaćmy i ewentualne leczenie objawowe, aż po wystawienie skierowania na leczenie chirurgiczne i okres pooperacyjny. 

Zaćma jest chorobą, która bez leczenia prowadzi do pogorszenia widzenia, a w zaawansowanych przypadkach nawet ślepoty. Jej kontrolowanie jest niezbędne. Kod ICD-10 może towarzyszyć pacjentowi przez cały proces leczenia, choć w miarę postępów diagnostyki lub leczenia może ulegać zmianie – np. z zaćmy nieokreślonej na konkretny jej typ. Dzięki temu lekarz może łatwiej monitorować chorobę i dobrać właściwy moment na operację chirurgiczną – mając na uwadze rodzaj zaćmy i indywidualne potrzeby Pacjenta.

Zaćma starcza, jądrowa, wrodzona i inne – jakie mają kody?

Dzięki międzynarodowej klasyfikacji chorób ICD-10 Pacjenci z zaćmą mogą zdobyć informacje na temat tego, jakie schorzenie zostało u nich zdiagnozowane. Zwykle lekarz to wyjaśnia, ale szczegóły mogą umknąć podczas wizyty. Nie jest to choroba jednorodna.

W kwalifikacji międzynarodowej różne postaci zaćmy znajdują się w grupie H, obejmującej choroby oka i przydatków oka. Litera łączy się z liczbami, przybliżającymi typ choroby. W przypadku zaćmy ICD-10 wyróżnia zakres od 25 do 28. Po kropce znajdują się cyfry, które szczegółowo określają rodzaj zaćmy, w tym jej przyczyny czy stadium. Oto wykaz:

H25 – zaćma starcza:

• H25.0 – zaćma starcza początkowa (wieńcowa, korowa, punktowa) oraz podtorebkowa zaćma starcza biegunowa (przednia i tylna) i szczeliny wypełnione płynem;
• H25.1 – starcza jądrowa (brunatna, czarna);
• H25.2 starcza, typ Morgagniego i przejrzała;
• H25.8 – inne postacie zaćmy starczej i mieszane postacie zaćmy starczej;
• H25.9 – starcza, nieokreślona.

H26 – inne typy zaćmy:

• H26.0 – zaćma dziecięca, młodzieńcza i przedstarcza;
• H26.1 – zaćma urazowa;
• H26.2 – zaćma wikłająca (w przebiegu przewlekłego zapalenia tęczówki i ciała rzęskowego czy chorób gałki ocznej) i zaćmienia plamkowate po ostrym ataku jaskry (podtorebkowe);
• H26.3 – zaćma polekowa;
• H26.4 – stany po zaćmie (zaćma wtórna, pierścień Soemmerringa);
• H26.8 – inne określone postacie zaćmy;
• H26.9 – zaćma, nieokreślona.

H27 – inne patologie soczewki:

• H27.0 – bezsoczewkowość;
• H27.1 – przemieszczenie soczewki;
• H27.8 – inne określone zaburzenia soczewki;
• H27.9 – zaburzenia soczewki, nieokreślone.

H28 – zaćma i inne patologie soczewki w przebiegu chorób sklasyfikowanych gdzie indziej:

• H28.0 – zaćma cukrzycowa;
• H28.1 – zaćma w innych zaburzeniach wydzielania wewnętrznego, stanu odżywienia i przemian metabolicznych, a także w przebiegu niedoczynności przytarczyc oraz wtórna do niedożywienia i odwodnienia;
• H28.2 – zaćma w przebiegu innych chorób sklasyfikowanych gdzie indziej i miotoniczna;
• H28.8 – inne zaburzenia soczewki w przebiegu chorób sklasyfikowanych gdzie indziej.